بررسی تاثیر کود زیستی ورمی کمپوست و پلیمر بیوسوپرجاذب بر عملکرد و صفات زراعی نخود دیم

به منظور بررسی اثر کود زیستی ورمی کمپوست و مقادیر مختلف پلیمر بیوسوپرجاذب و ارقام نخود بر روی عملکرد و صفات زراعی نخود آزمایشی در سال زراعی 93-1392 در مزرعه دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان به صورت فاکتوریل سه عاملی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار به اجرا درآمد. تیمارهای آزمایش شامل مقادیر مختلف پلیمر بیوسوپرجاذب (شاهد، 150 و 250 کیلوگرم در هکتار)، کود زیستی ورمی کمپوست (شاهد، 10 و 15 تن در هکتار) و ارقام نخود (آرمان و آزاد) بود. . اثر متقابل سه جانبه ورمی کمپوست در بیوسوپرجاذب در رقم بجز در صفت عملکرد کاه در سایر صفات نشان داد که در هر سطح از بیوسوپرجاذب، با افزایش میزان مصرف کود آلی ورمی کمپوست در هر یک از ارقام تحت آزمایش مقدار هر کدام از صفات اندازگیری شده فوق افزایش یافته اند. با توجه به معیار قرار دادن عملکرد دانه و بهره وری از بارش و نتیجه یکسان حاصله از این دو صفت مشاهده گردید که با افزایش مصرف بیوسوپرجاذب به تنهایی در ترکیبات تیماری یعنی در تیمارهای b2v1c2 ، b2v1c1 ، b3v1c2 و b3v1c1در مقایسه با شاهد b1v1c2 و b1v1c1 عملکرد دانه و بهره وری از بارش بطور معنی داری افزایش یافت. هر چند که با تلفیق مصرف هر دو کود ورمی کمپوست و پلیمر بیوسوپرجاذب افزایش یافت ولی بیشترین عملکرد دانه و بهره وری از بارش از تلفیق سه جانبه b1v3c2 و b1v3c1 ( کاربرد 15 تن در هکتار و عدم مصرف بیوسوپرجاذب در هر یک از ارقام آرمان یا آزاد ) حاصل گردید. بنابراین هر یک از دو رقم طبق نتایج بدست آمده قابل توصیه در منطقه تحت آزمایش می باشند.